Ze śliwek

Z okacji 100 posta organizuję moje pierwsze candy. A że nadal tkwię w delikatnym transie anielsko-króliczym, do wylosowania stawił się taki oto marynarski króliś. Chyba doposażę go w jakieś akcesoria typowo marynarskie, bo mi się taki trochę "goły" wydaje. Chwilowo jako łajbę wybrał sobie koszyk, ale mam nadzieję, że szybko znajdzie swoją nową siedzibę :-)



Chętnych zapraszam do pozostawienia komentarza pod postem oraz zamieszczenia zdjęcia na swoim blogu. Losowanie 09.09.2009 !!!!!!



Zapraszam serdecznie !!!!!!!

Jeszcze muszę się pochwalić drugą częścią nagrody za mój konkursowy bukiecik. Jestem tą szczęściarą, która dostała aż dwie nagrody, pierwszą dostałam od Alewe i pokazywałam ją tu,
a druga po pokonaniu dłuuuuuuugiej drogi z jednej strony Wisły na drugą (a nie wygląda, aby pokonywała ją wpław, no chyba, ze poczta polska nie zna innego sposobu przemieszczania się) w końcu trafiła do mnie.

Anne, bo ona jest autorką tych śliczności, jeszcze raz gorąco Ci dziękuję za przepiękne woreczki z lawendą i takie cudne dziergane cudeńka. Lawenda pachnie mi w mojej minipracowni cudnie, zagrzewając do pracy i przypominając, że jeszcze ciutkę tego lata zostało.

A niewiele zostało, bo oto bowiem dostałam zlecenie na zrobienie czegoś fajnego...

Fajna wydała mi się tilda-anielica śpioch. Te śpiące anioły jakoś wyjątkowo podbiły moje serce. I mam ich w planach jeszcze kilka.

Jeszcze trochę tych wakacji i lata... Nie mogę i nie lubię rozstawać się z latem. Chłonę łapczywie jego resztki, jakbym chciała je zachować jak najdłużej.

Pozwoliłam sobie skopiować jedno zdjęcie Elle, aby zachować choć promyk lata, zwłaszcza przy dzisiejszym pochmurnym niebie.

Pozdrawiam gorąco wszystkie osoby uczestniczące i kibicujące konkursowi :-))

PeeS: Elle Kochana, proszę podaj mi swojego maila, bo albo niedowidzę, albo coś się stało na Twoim blogu i nie widzę paska z boku, a wydawało mi się, że kiedyś miałaś podany adres mailowy do siebie.

U mnie jeszcze lato, choć śliwki roztaczają swój urok zachęcając do zbiorów i.... przetworów. Ale ja na razie patrzę na nie i leniwie zajadam, bo u mnie późne wakacje. I może dobrze, bo w ostatnim momencie lata uda mi się złapać trochę jego cudownej energii, ciepła, zapachu. Będę znów tęsknić za nim cały rok.

Przede wszystkim Kochane Dziewczyny, BARDZO, BARDZO SERDECZNIE WAM DZIĘKUJĘ!!!!!!!

Nawet się nie spodziewałam, że mój spontanicznie zrobiony bukiecik, włożony do emaliowanego obtłuczonego garnuszka (bo nic innego nie miałam pod ręką ;-) wygra tak fajny konkurs.

Zresztą ten niedzielny poranek, gdy chodziłam z Małgosią po ogrodzie mojego taty i zrywałam rózne badylki był taki magiczny. Cudownie ciepły, cudownie letni.... chciałabym, aby nigdy się nie kończył...
Na długo pozostanie w mojej pamięci :-)))

A w związku z tym, że:

1. Lato powoli (jeszcze bardzo powoli, ale jednak) przemija,

2. Wygrałam konkurs, a więc organizuję następny:












Rozstrzygnięcie konkursu nastąpi 22 sierpnia.

Zasada podobna jak w konkursie florystycznym. Publikujemy zdjęcie w poście na swoim blogu, a na moim blogu w komentarzach do posta KONKURS zgłaszamy chęć udziału. I tu podobnie jak u Anne i Alewe mogą brać udział osoby piszące blogi.
Ja w swoim poście o konkursie uczynię odpowiedni link do blogu autora.
Jak coś niejasno wytłumaczyłam to proszę piszcie (pierwszy raz w życiu organizuję konkurs, no poza konkursami, kto szybciej sprzatnie swoje zabawki, albo szybciej włoży buty, ale to się nie liczy ;-)

Wczorajszy spacer zaowocował bukietem pachnących 'chwastów' :-) Nadają domowi taki cudownie letni zapach, jaki znam od zawsze. I jaki bardzo lubię.
Dla mnie lato mogłoby trwać zawsze, no... z przerwą na wiosnę i wczesną jesień.... reszta jest mi zupełnie niepotrzebna.

Dzień dziś taki, że nie mogłam zebrać się do niczego. Na szczęście istnieje Internet, w którym można poszperać, pooglądać ciekawe rzeczy, poczytać.

Na blogu Liski znalazłam świetny przepis na kruche ciasto ze śliwkami. Szybkie, proste i niezwykle smaczne. No, ale kruche jest super samo w sobie, a śliwki to dla mnie rozkosz dla podniebienia.
Połączenie obu to już maestria smaków.

Zrobiłam.

Kruche ciasto
125 g mąki
125 g schłodzonego masła, pokrojonego w kostkę
75 g drobnego cukru do pieczenia (ja użyłam zwykłego)
1 żółtko
1 łyżeczka skórki pomarańczowej (nie miałam, więc nie dodałam, a i tak wyszło pyszne)

Na wierzch
500 g śliwek bez pestek
1 łyżeczka cynamonu
cukier do posypania
ew. porzeczki (nie dodałam)

Piekarnik rozgrzać do 190 st. C
Składniki na ciasto wymieszać do połączenia ze sobą.
Ciastem wylepić foremkę.
Na wierzchu ułozyć śliwki nacięciami do góry. Posypać cynamonem.
Piec 45-50 min. Przykryć folią jeśli ciasto zbyt szybko się zrumieni.
Po upieczeniu wystudzić i posypać cukrem.

Moje jest bez cukru na wierzchu, bo użyłam cynamonu z cukrem, a poza tym musiałam koniecznie naruszyć jeszcze ciepłe ;-)))




Wydłubałam jeszcze kilka rzeczy, a raczej skończyłam, bo mam jakoś tak, że zaczynam realizować kilka pomysłów i zostawiam je do przypłynięcia kolejnej fali weny ;-)
O ile podusia i woreczek były wytworem dość spontanicznym, w woreczku wykorzystałam pomysł Ilooki na gumkę zamiast sznureczka czy tasiemek.