Te projekty leżą od lata ubiegłego roku.... najpierw pomysł, potem gromadzenie materiałów, a konkretnie jeansów w sensie spodni, bo do tego potrzeba właśnie spodni znoszonych, zużytych, nowa tkanina z belki będzie dobrym uzupełnieniem, natomiast do patchworku najbardziej się nadaje znoszony, wytarty, używany jeans. Znalazł się w odpowiednich ilościach w zaprzyjaźnionym sklepie ze zrzutami. Właścicielka przez kilka miesięcy gromadziła dla mnie spodnie w największych rozmiarach, bo wierzcie.... jeansy są mało wydajne.

Ale... w końcu po praniu, wycięciu tego o nie trzeba (choć przy każdej kolejnej parze zastanawiałam się co można jeszcze zrobić z kieszeni, patek, pasków, szlufek) zaczęłam powoli realizować swój projekt.



Początkowo bardzo chciałam zrobić patchwork tylko z jeansu, na ten cel leżą kawałki wykrojone na francuską jodełkę, ale po ułożeniu ich stwierdziłam, że patchwork z samego jeansu jest smutny i nudny. Kawałki leżą do dziś, a ja zaczęłam realizować kolejny pomysł.


Połączenie jeansu, surowego lnu, tkanin bawełnianych a miejscami i złotych daje naprawdę fajny efekt. Narzuta będzie bardzo duża ok. 200x210 cm i przygotowuję ją z myślą o pewnym wydarzeniu, o którym napiszę za jakiś czas.

Zanim napiszę coś o wypadzie do Wiednia na daWanda Designmarkt podrzucę Wam trochę energii. Wszak to taki energetyczny, przedświąteczny czas. Aura można powiedzieć prawie wiosenna, dlatego tym bardziej nie myślę o świętach. Może i dobrze, bo zakopuję się w cichości natury własnego domostwa, wypadach do lasu, albo gdzieś na łono przyrody, cokolwiek brzydkie o tej porze roku, ale jak najdalej od cywilizacji, zgiełku, ruchu ulicznego i gwaru ludzkiego.

 

Nowy, złoty trend we wnętrzach bardzo pasuje do moich energetycznych wytworów. Przyznam, że złoty spray poszedł w ruch i kilka przedmiotów zamieniło się w złoto :)
Bardzo bawią mnie takie metamorfozy :)

Jesień zapanowała na dobre... przyznam, że nawet nie zauważyłam kiedy. Głównie za sprawą korzystnej aury, ale jakoś nie dostrzegałam powolnych zmian w naturze. Słodkie winogrona spod tarasu mojego domu (słodkie zawsze, a w tym roku wyjątkowo) czy orzechy leżące na podjeździe do domu też nie przekonały mnie, że to już.

W głowie nadal mam lato. Niedawne projekty pełne kolorów i nieziemskiej energii, która gdzieś z tyłu głowy wiruje niczym szalone motyle, znajdują swoje odbicie w pomysłach na najbliższy okres.

W pracowni zmieniam ustawienia sprzętów i rzeczy. Pracownia to taki drugi dom, dom jeden z moich trzech i tak samo ważny. Okazuje się po raz enty i enty, że swoje pomysły trzeba realizować gdy są w fazie narastania, powstawania... nie czekać aż przebrzmieją, przejrzeją.. niecierpliwość jest sprzymierzeńcem tworzenia i kreacji..





Hafty w nowych projektach powstają w rękach (no... na ekranie komputera) jak grzyby po deszczu





Nowy materiał, który odkryłam, tyvek - papier syntetyczny zachwyca mnie swoją delikatnością oraz wytrzymałością.

Upcyclingowy look kręci mnie jeszcze bardziej.





worek jakby papieowy ale nie do końca


oraz w wersji jakby tkaninowej, szlachetniejszy, miękki, zwiewny i delikatny



Moja fascynacja materią chyba nigdy nie będzie miała końca, motyw flying geese w szaro-żółto-modernistycznej wersji, zachwyca mnie ilekroć przyjdzie mi go szyć,


I chętnie też zaklinam letnie kolory w barwnych plamach


Lato zdecydowanie powinno trwać 10 miesięcy w roku, jeden miesiąc z tych 12 to  mogłaby być wiosna, drugi wczesna jesień.... co Wy na to?

bez nóżek i bez rączek..... pamiętacie?
A tak w ogóle boicie się pająków? Ja nie.... ani myszy, kretów, jaszczurek i innego drobnego zwierza.... .

Ale pająki? Pająki przynoszą szczęście :)

Dziś wychodzę na balkon w pracowni, znaczy próbuję wyjść i co widzę? W drzwiach dwie piękne pajęczynki z uroczymi pajączkami w samym środku.

Ciężko było zrobić fotkę, bo wiatr dyndał tymi pajęczynkami, ale czyż nie urocze?

Od wczoraj podglądam dwie smugi nitek i myślałam, że to może już babie lato....





Sierpień już.... ze zdumieniem stwierdziłam, że lato za szybko ucieka.... lubię sierpień za swoistą melancholię, za światło, gęstość i kolor powietrza. Jest inaczej niż w lipcu czy czerwcu. Dojrzałe, syte lato takie, że chce się zatrzymać, zamyślić, zawiesić....

I jeszcze trochę wakacji przede mną.... za chwilę uciekam nad morze.... uwielbiam Bałtyk.