piekne te Twoje starocie...noze ..widelce ,stempel nie bywałej urody ,,z ubytkami zaznaczonymi przez czas,,jedyne i wyjatkowe,,,
pozdrawiam

Ależ to cały skarbiec!
Piękne rzeczy :))

A wiosna tuż, tuż...
Pozdrawiam gorąco:)

Eeee.... z tą wiosną to chyba wtopa, przynajmniej dziś:-(

A mój skarbiec istotnie dość zasobny (choć i tak mnóstwo rzeczy po świecie się rozlazło). Raz, że lubię starocie, a dwa że miałam trochę szczęścia być przy podziale dóbr rodzinnych. I trochę ich wpadło w moje łakome rączki ;-).
Myślę, że trochę im na szczęście, mnie też bo mam to co lubię.
Pozdrawiam

Piękne skarby:))) Jeśli chodzi o sztućce to ja osobiście bym zrobiła albo jeden albo trzy obrazy do kuchni z nich.Pięknie by wyglądały właśnie takie troszkę pordzewiałe w pięknej rzeźbionej ramie....przymocowane na jakimś pięknym materiale.
Pozdrawiam i gratuluję pięknego bloga:))

Sylwio :-) w mojej kamienicznej kuchni noże i widelce wisiały na deseczce zawieszone ostrzami i zębami w dół pomiędzy dwoma wkrętami.
Wkręty jednak się obluzowały i co rusz któryś mi wypadał (a widelce mają bardzo ostre zęby, noże też tną nieźle). Schowałam to wszystko, bo jak Małgosia zaczęła myszkować po domu bałam się że może się nimi bawić i pokaleczyć.
Dzięki jednak za dobry pomysł, przypomniałaś mi co można z tym zrobić. A trzy obrazy to już super pomysł. Pewnie skorzystam z Twojej propozycji :-))
Dziękuję za miłe słowa o moim blogu.
Pozdrawiam serdecznie
PS Też do Ciebie zajrzałam, tam dopiero masz cudeńka :-))

Dziekuję za odwiedziny i pozdrawiam też wiosennie nareszcie :)) Piękne te Twoje starocie a kałamarz dech zapiera ..

Przepiekne te Twoje starocie. Lubie takie rzeczy.