Może niekoniecznie ze starych, ale z takich, które były niedokończone, zbyt małe, albo po prostu nie sprzedały się. Czasem zdarzało mi się zrobić coś na spontanie, co odłożyłam na kiedyś tam. Ostatnio robię przegląd wszystkich moich rzeczy, wyrobów gotowych, tkanin, zaczętych projektów i postanowiłam wykorzystać wszystko to co już powstało.

Kamizelki patchworkowe czy pikowane są od jakiegoś czasu bardzo modne i wygodne. Sama taką posiadam i też zrobiłam ją z pikowanej narzutki, którą kiedyś uszyłam. Na tej bazie zrobiłam konstrukcję kolejnych kamizelek i tak powstały dwie wielkości M i L. Takie kamizelki mogą być lekko oversizowe, luźniejsze, ale najlepiej jak są takie akurat.

Uszyłam kilka modeli, które chcę Wam zaprezentować:

Pierwsza to był pikowany obrus ze ścierek z haftami, biorąc pod uwagę wiek tego projektu to ok. 2009 rok, kiedy zaczęłam swoją przygodę z hafciarką, trzeba przyznać, że prawie vintage.

Odpowiednio skrojona wykorzystująca elementy haftu, wyszła naprawdę fajna, vintage'owa i urocza. 

Kolejna to patchwork niemowlęcy z moim ulubionym motywem patchworkowym Lecące Gęsi. Ale nie leżał mi, bo to nie jest tak, że w patchworku wszystko ze sobą wszystko się fajnie łączy.

Po wykrojeniu, uszyciu i wykończeniu go delikatną lamówką kamizelka wyszła tak.

Heksagony to trudny model do szycia. Jest kilka technik szycia heksów, ale tu szyłam z całych elementów. Też swoje odleżał, zawiera fragmenty z lnu i spód (podszewkę) czarną w biały maczek.

Ostatnia kamizelka to narzutka, którą uszyłam wiele lat temu i nawet świata nie ujrzała. Zrobiłam na tej narzucie aplikację kury i bardzo fajnie prezentowała się np. jako kilim, ale spód tej narzuty to przecudnej urody tkanina Art Gallery Fabrics, która po prostu powinna być widoczna. Uszyta kamizelka jest dwustronna, więc można sobie na luzie dopasować do letniej outfitu.

Wszystkie są dostępne w sklepie, który też przeszedł pewne zmiany, zapraszam do odwiedzenia www.domartystyczny.pl

Dyskretne lniane czy bawelniane zaslonki u nas nazywane ZAZDROSTKAMI w świecie noszą nazwę CAFFE CURTAINS,  co można przetłumaczyć jako zasłonki kawiarniane. Wieszane w oknach i drzwiach kafejek nie zabierały światła, a zapewniały intymność osobom siedzącym przy stolikach.

Podobną zresztą funkcję spełniają w kuchennych czy łazienkowych oknach filtrując odpowiednią ilość światła i oddalając wzrok ciekawskich.

Sama takowe posiadam w łazience oraz w kuchni. W tej drugiej, choć nie mam gapiów za oknem to jednak ilość słońca kierowanego z południowego zachodu służy jedynie amarantowym koleusom.

Zazdrostki czy zasłonki kawiarniane sprawdzą się idealnie  w każdym wnętrzu. Ich nieco sielski look sprawia, że są dekoracyjne a zarazem spełniają funkcję dyskretnej osłony przed światem zewnętrznym.

Jakie tkaniny najlepiej sprawdzą się na małe zasłonki? Zdecydowanie najlepsze będą jasne, lekko prześwitujące, dające dyskretny cień.

Oczywiście wiecie, że mam na myśli LEN. Tkaninę o wielu "twarzach" bowiem może to być lniana siateczka, len o cienkim i nieregularnym splocie. Ale może być też grubszy len lub len RĘCZNIE TKANY.

Wzory które też idealnie sprawdzą się na oknie to kratka, paski, grochy, kropki - te bardziej nadają się do wnętrz rustykalnych, romantycznych, sielskich, choć widywałam takie w nowoczesnych mieszkaniach. Połączenie sielskich elementów z nowoczesnymi jest często dosć zaskakujące, ale w efekcie "zmiękcza" styl.

Len zmiękczany prosty, surowy..

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez @cafecurtains

Istotną cechą lnu jest to, że doskonale wkomponuje się w każde wnętrze. Niegroźne mu style i stylizacje. Pognieciony czy uprasowany odnajdzie się w towarzystwie glinianego garnka jak i szlachetnej porcelany. Idealnie skomponuje z drewnianą łyżką jak i designerskimi dodatkami.

Nie znam drugiej takiej tkaniny, której uniwersalność i ponadczasowość jest absolutnie bezdyskusyjna.

Dyskusyjny pozostaje zawsze temat "len się gniecie". 

Zazdrostki vel kawiarniane zasłonki równie doskonale prezentują się ze stylowych koronek, ręcznie dzierganych czy haftowanych (szczególnie efektowny jest haft angielski) ale jeśli znajdziecie jakikolwiek, który wpadnie Wam do serca i oka.... bierzcie i wieszajcie. Okno bowiem to również obraz Waszej duszy, temperamentu i kreatywności.

Wiecie jak to jest łazić po Amsterdamie czy innym RØNNE i gapić się w okna domów i mieszkań. Myślę, że w wielu przypadkach zmieniło stosunek do rodzimych okien odzianych w stylonowe firanki. Ja nadal lubię zaglądać ludziom w okna (i w ogrody he he he), a gdy widzę zazdrostki w oknach jestem prawie pewna, że za nimi kryją się fajne wnętrza.

Zostawiam jeszcze kilka inspiracji z instagrama, zobaczcie jak ten niewielki kawałek tkaniny na oknie jest w stanie zrobić klimat.

A jeśli ktoraś z tych firanek wpadłaby Wam w oko i chcielibyście taką mieć u siebie, to zapraszam do mnie (wersję bojagi i pojagi także czynię).

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez East London Cloth (@eastlondoncloth)

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Alice Gaskell (@alicegrace_england)

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Ever Home Co (@everhomeandkids)

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Mimi Holvast (@mimiholvast)

Patchworkowe shopperki, bardzo wiosenne, kolorowe to nowość w mojej pracowni. Postanowiłam wykorzystać kolejne resztki tkanin, pozostałych po wcześniejszych projektach patchworkowych. Tych resztek, końcówek i ścinków mam naprawdę spore ilości. I są to tkaniny wysokiej jakości, quilterskie, światowych marek np. Art Gallery Fabrics, Robert Kaufmann czy innych. (jak klikniecie w linki, możecie zerknąć jak wyglądają te światowe piękności. 

U mnie co prawda resztki, ale jak Wiecie z resztek można cuda uczynić, co niniejszym prezentuję.

Lubię kolorowe torby, dodatki, ciuchy. Lato sprzyja kolorom i w ogóle chyba trendy w modzie też dążą do  zwiększenia dawki koloru w garderobie. I ja chciałabym te swoje 3-5 groszy dorzucić w temacie. Użyłam podszewek w kratę do każdej torby w innym kolorze, każda też ma wewnętrzną kieszonkę zapinaną na suwak i dość długie uszy. Tak więc i do pracy, i na zakupy, i na randkę, a na plażę też będzie idealna.

Tak więc torby na start, na razie trzy sztuki, która jest najlepsza dla Ciebie? 

patchworkowa shopperka niebieska dostępna TUTAJ

patchworkowa shopperka różowa dostępna TUTAJ

granatowa duża shopperka patchworkowa dostępna TUTAJ

To co? Która najbardziej wpadła Wam w oko? A może poszukujecie jeszcze innych kolorów? Napiszcie w komentarzach, a ja tymczasem udam się do ogrodu w celu zniszczenia wyłażącego rdestowca.

Dzisiaj opowiem Wam historię o niezwykłym zamówieniu. Zamówieniu pełnym emocji, serca, pamięci i wszystkiego tego, co pozostało po bliskiej osobie mojej Klientki. Oto bowiem szyję z rzeczy, które noszą ząb czasu  zatrzymując najczulsze wspomnienia.

Z tkanin, które otrzymałam, z ubrań, rzeczy i ścinków tkanin uszyłam dwa bieżniki na stół, jeden w konwencji bardzo amerykańskiej, bożonarodzeniowy, świąteczny z tkanin, które idealnie wpisały się w ten klimat. Jestem pewna, że na kolejne święta bieżnik ów stanie się niezwykłą dekoracją i niezwykłym wspomnieniem.

Aksamity, welury oraz tkaniny z ubrań i ścinki plus czerwony obrus w gałązki miłorzębu. Boże Narodzenie z tym bieżnikiem będzie piękne.

Tu poleciałam amerykańska klasyką bożonarodzeniową, ale te tkaniny aż się prosiły o taki projekt

Drugi to bieżnik wykonany ze starych, lnianych, ręcznie haftowanych poszewek na poduszki, tak starych, że w niektórych miejscach pojawiły się przetarcia, które wzmocniłam cerując ściegiem stebnowym. Bieżnik został ozdobiony starymi tasiemkami ozdobnymi i tasiemką koronkową. Spód bieżnika to tkanina obrusowa, żakardowa, która doskonale wzmocniła całość.

Ten cudowny haft bzów był bazą wyjściową do zaprojektowania bieżnika.

Ileż emocji niosło dotykanie tych haftów, tkanin, tasiemek i koronek..... dodatkowo zostawiłam ręcznie wyszyte dziurki. Ten haft, choć mocno zużyty jest niezwykły.

Cerowanie maszyną było nieodzowne, te przetarcia nie miały szans na przeżycie.

Trzecią rzeczą jest kosmetyczka uszyta z sukienki w zwierzęcy print oraz tkanin pozyskanych z innych ubrań, które wcześniej wykorzystałam do bieżnika bożonarodzeniowego (nawiasem mówiąc nigdy nie szyłam bieżnika bożonarodzeniowego, tym bardziej przed Wielkanocą, ale ta idea szycia okazjonalnych produktów bardzo mi się spodobała).

Kosmetyczka ze starych sukienek, spodni i ścinków tkanin

Kosmetyczka jest usztywniana, tkaniny użyte do niej są różnej grubości i różnej ciągliwości. Usztywnienie ustabilizowało kosmetyczkę. Dodatkowo doszyłam smycz z karabińczykiem.

Co może powstać, ze starej sukienki, spodni i ścinków tkanin?

Nie będę ukrywać, że metka z motylem nie mogła nie zostać wykorzystana, wszyłam do ją w środek kosmetyczki, podszewka to także część sukienki.

Co myślicie o takim wykorzystaniu ubrań i ścinków tkanin? Czy dla zachowania wspomnień warto takie rzeczy promować? Ja jestem oburącz na tak i bardzo, przebardzo ta idea podoba mi się, choć jako twórczyni tego typu dzieł stwierdzam, że są one znacznie trudniejsze do wykonania niż uszycie patchworku z nowych tkanin, które można dokupić lub dobrać dowolnie. 

Tu ideą było maksymalne wykorzystanie ubrań i ścinków, które otrzymałam od Klientki.

Powiem tak; megawyzwanie, megaemocnonujące i megatwórcze. I jak dla mnie to jest TO!

Zamysł był taki, duża torba na formaty A-4, laptopa, dokumenty, portfel, kosmetyczkę, telefon i pierdyliard innych rzeczy, które trzeba mieć pod ręką. Miała mieć krótsze uszy i długi, regulowany pasek, żeby można było przerzucić przez ramię gdy będzie musiała przenieść dodatkową zawartość. Miał być jeszcze czarny kot. Torba miała być patchworkowa, multikolorowa i artystyczna.

Międzyczas to taka dziwna forma bytu, kiedy to nie mam specjalnego planu co robić, albo tyle pomysłów, że nie potrafię określić priorytetów i w efekcie na nic się nie decyduję.

Ale, że szkoda mi czasu na nicnierobienie (hej, też sobie na to pozwalam) to staram się wykorzystywać maksymalnie power jaki mie dopada.

Tym razem padło na kosmetyczki w angielskie róże z maleńką falbaneczką - no kocham te falbanki.

kosmetyczki są dostępne w moim sklepie

I saszetki-portfeliki z resztek poprodukcyjnych, które dostałam z zaprzyjaźnionej pracowni.

saszetki także są dostępne w moim sklepie

Takie maluszki są niezwykle słodkie i funkcjonalne bo sama mam problem z drobinkami, kluczami, drobnymi kosmetykami typu pomadka. Można taką saszetunię włożyć do kieszeni kurtki czy płaszcza, do kieszeni torby czy plecaka. Z całą pewnością takie maleństwo w dodatku miłe w dotyku nie zagubi się tak szybko.

Poza tym są po prostu urocze. Mam słabość do takich pierdółek. No i jest jeszcze ważny aspekt, jest to prdodukt rękodzielniczy, rodzimy, wykonany w Polsce, a nie tania chińszczyzna, w dodatku produkowana nie wiadomo gdzie, nie wiadomo przez kogo i nie wiadomo z jakich składów tkanin.

Świadome wybory kupowanych przez nas rzeczy są dość istotne, choć jeszcze mało popularne, to jednak warto pisać o tym na każdym kroku. Kupując produkty wykonane przez rękodzielników nie tylko wspieracie ideę świadomych wyborów, ale także wspieracie nas, nasze małe manufaktury, pracownie, sklepiki i przyczyniacie się do rozwoju naszych małych marek.

Trend kupowania z drugiego obiegu to nic nowego, jak sięgniecie w czeluści tego bloga to pojawiło się tu wiele postów o przeróbkach, najczęściej mebli czy innych przedmiotów, kupowaniu na targach staroci i na aukcjach w necie. 

Nasz blogowy Pchli Targ to także świetne miejsce do nabywania z drugiej ręki, zajrzyjcie tam czasem.

Dla tych, którzy chcą poczytać o moich znaleziskach i pomysłach upcyklingowych podaję kilka linków do postów sprzed kilku, a nawet kilkunastu lat.

Detale i zdobycze - o zdobyczach na targu staroci, uwielbiałam wyszukiwać rozmaite skarby

Kredens  - o kredensie, który leżał w garażu znajomych i służył jako stolik panom budowlańcom, a potem stał się naczelnym kredensem w moim domu i tak od ponad 20 lat służy dzielnie.

Mały lifting o przemalowaniu starego stołu, który wcześniej był szary, jeszcze wcześniej czarny, a tak w ogóle to był na wysoki połysk. Kupiłam go w komisie meblowym bardzo dawno temu urządzając swoje pierwsze mieszkanie.

Znaleziska i zdobycze - o starych meblach kupionych z drugiej ręki, które przez wiele lat służyły w mojej pracowni, a także o kufrze po moim dziadku.

Sztućcowy obrazek - o tym jak zrobiłam ze starych sztućców po babci obrazek do kuchni. To jeden z pierwszych postów tego typu.

Stół - kupiłam stary stół, te nóżki to była miłość od pierwszego wejrzenia, stół przewędrował ze mną w różne miejsca, od ogrodu, do pracowni, a teraz mam go w domu i nadal jest w takim stanie jak go kupiłam.

Meblarskich przeróbek znajdziecie tu całe mnóstwo. Od wielu lat staram się nie kupować nowych mebli, kocham starocie i nie wyrzucam ich. Renowuje, odświeżam, a czasem zostawiam takimi jakie są, np. wspomniany stół. Uważam, że widoczny ząb czasu, to wartość dodana.

Ubrania i odzież to także doskonałe pole do twórczości. Oprócz klasycznych przeróbek skracania, zwężania, poszerzania czy naprawiania wprowadziłam Patchwork Upcyklingowy np. z dziecięcych czy niemowlęcych ubranek.

Upcyklingowy Patchwork z niemowlęcych body - tu możecie poczytać o moim projekcie wykorzystania ubranek niemowlęcych, ale także o innych projektach wykorzystujących już istniejące ubrania czy kawałki tkanin. 

Aktualnie na warsztacie w pracowni mam bardzo sentymentalny projekt patchworków, które szyję z ubrań po mamie mojej klientki. To naprawdę cudna podróż w czasie i zachowanie tego co dla nas wyjątkowo bliskie. Ja sama gdy biorę te gotowe ubrania i kawałki tkanin, serwetki, koronki w rękę czuję jakbym przeniosła się w czyjeś życie. Niesamowite doświadczenie pełne emocji. Bo patchwork to także emocje, nie tylko fragmenty tkanin.

Warto zajrzeć do szaf, szuflad, pawlaczy i przejrzeć to co tam się znajduje. Wiele z tych rzeczy można wykorzystać ponownie, przerabiając je, modyfikując czy używając elementów do stworzenia czegoś nowego. Kreatywność niech będzie z nami!!!!

Tymczasem idę zajrzeć w moje szuflady z ubraniami i tkaninami 😄