Wierzcie mi z drżeniem serca zabrałam się za patchworkową kurtkę i obaw miałam co niemiara. Pierwsza czy forma jest ok, czy ją dobrze zrobiłam. Trochę liznęłam konstrukcji, ale nie czuję się na tyle pewnie, że śmignę sobie konstrukcję sukienki czy tuniki.

Kurtka patchworkowa to jeszcze inna bajka, mnóstwo niuansów, detali budziło moje obawy. W końcu zrobiłam, dokładnie tak jak chciałam, rozkminiając owe detale i niuanse. 

Przeszłam przez ten próg i po prostu zakochałam się. Szycie bardziej wymagające niż przy narzutach, ale efekt chyba jeszcze bardziej spektakularny.

Sami zobaczcie. Jeszcze tylko dziurki i guziki, i gotowa. W weekend trafi do sklepu :)

Tkaniny to te, które pozostały mi po innych projektach quilterskich, podszewka jest bawełniana, biała w szare róże. Także tkanina ze zbiorów. A spod kołnierza z tkaniny Ikea chyba też sprzed 10 lat. Lamówka to tkanina patchworkowa z drugiego obiegu. Bardzo mi się spodobała ta tkanina choć niespecjalnie lubię printy patchworkowe, to jednak energia tej tkaniny urzekła mnie.

Vintage jak się patrzy. A poniżej kolejny projekt. Jakiś taki afrykański mi się wydaje. Tu także tkaniny poprodukcyjne i niezwykle unikatowe.  Po środku mój ulubiony motyw Lecących Gęsi, tak nazywa się ten blok patchworkowy. Trochę mało popularny bo dość pracochłonny, ale uwielbiam go szyć.