Pożegnaliśmy się dziś.... odszedł za Tęczowy Most... jedyne co mogliśmy zrobić, to skrócić Jego cierpienie.. podłe raczysko odebrało nam radość bycia razem....

Byłeś z nami 12 lat, od maleńkiego koteczka i takim, kochanym, miziastym, ciepłym, cudownym, mruczącym... kochanym kocikiskiem postaniesz....
Kochamy Cię Roziku...

Kolejne puste miejsce przy moim stole.... miały być pastelowe dekoracje, świąteczne aranżacje, świecidełka, łańcuchy, bożonarodzeniowe radowanie się....
życie napisało swój scenariusz....

Wraz z nadejściem zimy, gdy świat utonął w białym puchu, pożegnałam mojego Tatę....

Gdy kolejny i kolejny, i jeszcze kolejny raz przewijam film z ostatnich tygodni, nie mogę w to uwierzyć.
Tyle mieliśmy sobie do powiedzenia, do zrobienia....
Cieszę się, że kilka lat temu wybraliśmy się razem w piękną podróż w przeszłość, o której z takim pietyzmem opowiadał, że przekazał mi mnóstwo pamiątek rodzinnych, detali z pozoru niewiele znaczących, ale dla mnie ważnych. Że dzięki Niemu poznałam swoje korzenie, historię, byłam i "dotknęłam" tejże historii. Niezwykłe wydarzenie w moim życiu.

Już mi Go brak,  przecież jeszcze nie ochłonęłam po odejściu Mamy....
......