Ostatnio pisałam o lnianych tunikach, które wyszły spod moich igieł. Dziś trochę spamu o lnianej pościeli.
Jak wiecie oprócz paczłora kocham len, nawet ten drugi ostatnio bardziej, bo jakoś tak sporo pojawiło się go w mojej pracowni, a tym samym głowa zaczyna pracować.
Znalazłam kilka fantastycznych źródełek cudownego lnu, no i koniecznie muszę go wam zaprezentować w wersji domowej.

Lubię spać w lnie, nie ukrywam. Jest ciepły zimą, latem miły i przewiewny. Rano budzę się z prawdziwą radością i chęcią do życia. I nie ukrywam wyleźć z tego lnianego łoża się nie chce.

Fruwające na wietrze lniane prześcieradła i zapach słońca, który len tak bardzo potrafi w sobie zachować. Prostota i ponadczasowe piękno lnu urzeka mnie za każdym razem gdy biorę tę tkaninę w ręce.
I jeszcze jedno za co przebardzo kocham LEN. Po każdym praniu jest coraz bardziej cudowny. Chyba żadna tkanina na świecie nie ma takich właściwości.